Langur dagur að kvöldi kominn

Það var eins og okkur grunaði, það reyndist fullt dagsverk að aka þessa bæjarleið, milli Brugge og Árósa. Að ráðum heimamanna vorum við ekkert að flýta okkur af stað, heldur biðum af okkur mestu morguntraffíkina í Belgíu. Lentum þó í nokkrum töfum hjá Antwerpen, en slíkt er víst fremur regla en undantekning. Í Hollandi töfðumst við svo enn frekar þegar bílstjórinn hlustaði ekki á kortalesarann - og missti af einni útkeyrslu af hraðbrautinni. Raunar erum við sammála um að Hollendingar mættu fara yfir til nágranna sinna í Þýskalandi og læra að merkja vegina. Þeir sæju þá kannski að það er allt í lagi að merkja aðra staði en þá sem eru handan við næsta húshorn! Það væri þá hægt að keyra um án þess að vera með sífellt að leita að einhverjum smáþorpum á kortinu til að vita hvort maður er á réttri leið - og ég tek ekki við neinum athugasemdum um landafræðikunnáttu eða GPS tæki.

Enn töfðumst við svo á landamærum Hollands og Þýskalands, en þar hafði af einhverjum ástæðum verið tekin upp landamæravarsla og við krafin um vegabréf og fleiri pappíra, auk þess sem skoðað var í farangurinn okkar. Mér varð auðvitað á að gera það sem ég banna öðrum, fór að gantast aðeins við tollvörðinn. Hann spurði hvort við værum með eiturlyf eða vopn og ég svaraði því til að ég væri ekki alveg viss, við værum með töluvert af belgísku súkkulaði. Því betur var hann í sólskinsskapi í veðurblíðunni og svaraði að sennilega mætti setja það í báða flokkana, en hann skyldi þó sleppa okkur að þessu sinni.

Ókum norður Þýskaland í vorblíðu og ótrúlega megnri skítafýlu, enda virtist sem annar hver bóndi notaði daginn til að ausa for á akrana. Fylltumst nú bjartsýni á að við næðum heim á skikkanlegum tíma, en þá þurfti endilega að verða slys á hraðbrautinni milli Bremen og Hamborgar og hún lokaðist í um klukkustund. Þegar hún loksins opnaðist gekk umferðin skrikkjótt og vorum við óratíma að komast til Hamborgar. Var það í raun ekki fyrr en norðan við Kiel sem hægt var að halda jöfnum hraða.

Þetta hafðist þó allt og heim komum við eftir 13 tíma ferðalag og nákvæmlega 1000 km akstur - ótrúlega hress og kát eftir mjög eftirminnilegt ferðalag.